Το αδιανόητο

Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Το αδιανόητο» εξετάζει ιστορίες θυμάτων καταστροφών προκειμένου να αποκαλύψει το μυστικό της επιβίωσης. Ταυτόχρονα ρίχνει φως στους μύθους που μας εμποδίζουν να σώσουμε τον εαυτό μας στη διάρκεια μιας καταστροφής.

Έχοντας περάσει πολλά χρόνια γράφοντας για καταστροφές και κάνοντας συνεντεύξεις με επιζώντες, παρατηρώ ότι οι μύθοι της καταστροφής είναι χειρότεροι από την πραγματικότητα. Είναι λες και προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο. Όμως δεν εξελίσσονται πάντα τα πράγματα έτσι. Συνήθως, συμπεριφερόμαστε πιο λογικά απ΄ ό,τι πιστεύαμε και πάντα μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα.

1 Οι πτώσεις αεροπλάνων είναι μοιραίες
Ακόμα και στις χειρότερες πτώσεις, το ποσοστό επιβίωσης είναι υψηλότερο απ΄ ό,τι νομίζουμε. Από όλους τους επιβάτες σοβαρών αεροπορικών δυστυχημάτων μεταξύ του 1983 και του 2000, το 56% επιβίωσε. Δεν έχει σημασία πού καθόμαστε ή εάν κάναμε την προσευχή μας αλλά πόσο γρήγορα βγαίνει κανείς έξω. Έρευνα δείχνει ότι όσοι διαβάζουν με προσοχή τις οδηγίες ασφαλείας έχουν λιγότερες πιθανότητες να τραυματιστούν- το μυαλό προετοιμάζεται με τις πληροφορίες ώστε να λειτουργήσει σε ώρα ανάγκης.
Γι' αυτό αποτελεί ΕΓΚΛΗΜΑ των εταιρειών που δεν κάνουν ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ πριν ξεκινήσει αεροπλάνο ή πλοίο ΑΣΚΗΣΗ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ !!! ΑΣ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ !!! Οι 'Τιτανικοί' και οι Πομπηίες, από εγωιστική αδιαφορία επαναλαμβάνονται!

2 Πανικός
Ο εκτός ελέγχου πανικός που βλέπουμε σε ταινίες καταστροφής είναι πολύ σπάνιος. Σε τέτοιες συνθήκες οι άνθρωποι γίνονται συνήθως πολύ υπάκουοι, αναζητώντας πληροφορίες και συντροφιά. Στα αεροσκάφη, λίγο πριν προσκρούσουν στο έδαφος, αυτό που επικρατεί συνήθως είναι η απόλυτη σιωπή.

3 Οι καταστροφές μάς επηρεάζουν όλους
Οι καταστροφές δεν είναι ούτε δίκαιες ούτε τυφλές... έχουν μια ισχυρή προκατάληψη εναντίον των φτωχών. «Δεν κλήθηκα ποτέ να σβήσω μια φωτιά σε σπίτι πλουσίου», μου είπε ένας βετεράνος πυροσβέστης. Συνήθως ξεσπούν σε σπίτια με φορητές θερμάστρες, χωρίς ανιχνευτές καπνού. Το ίδιο ισχύει και για τα έθνη. Τα αναπτυγμένα κράτη μπορεί να αντιμετωπίζουν ίδιο αριθμό καταστροφών, έχουν όμως λιγότερες απώλειες από τα φτωχά κράτη. Από όλους όσοι πέθαναν από καταστροφές μεταξύ 1985 και 1999, το 65% προέρχονταν από κράτη με κατά κεφαλήν εισόδημα κάτω των 760 δολαρίων.

4 «Φυσικές» καταστροφές
Δεν γνωρίζω πολλές μεγάλες καταστροφές που ήταν πραγματικά «φυσικές», με την έννοια ότι η κλίμακα της καταστροφής ήταν αναπόφευκτη. Ο κυκλώνας Κατρίνα είχε προβλεφθεί, δεν έκρυβε καμία έκπληξη. Όμως το σημαντικό είναι ότι έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής μας, καθώς αναπτύσσονται υπερβολικά περιοχές π.χ. κοντά στις ακτές. Ακόμα και το τσουνάμι στη Νοτιοανατολική Ασία θα είχε λιγότερα θύματα εάν υπήρχε πρόγραμμα ειδοποίησης.

5 Οι πυροσβέστες θα μας σώσουν
Σύμφωνα με έρευνες για τις φωτιές, οι πιο κρίσιμες στιγμές για την επιβίωσή μας είναι μεταξύ της ώρας που εντοπίζεται η φωτιά και της ώρας που φτάνει η πυροσβεστική. Εκείνες τις στιγμές αποφασίζεις εάν θα προσπαθήσεις να σβήσεις τη φωτιά, θα συρθείς έξω από το δωμάτιο ή θα κρυφτείς στην ντουλάπα (όπως κάνουν συνήθως τα παιδιά).

6 Η δύναμη είναι αρετή
Μερικές φορές η δύναμη βοηθά, αλλά το σημαντικό είναι να φανείς έξυπνος. Οι άνδρες, σύμφωνα με μελέτη των θυμάτων καταστροφών από το 1994 έως το 2000 στις ΗΠΑ, έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν σε πλημμύρες και καταιγίδες- συνήθως διότι δεν φεύγουν αρκετά νωρίς.

7 Οι ασκήσεις για τη φωτιά είναι για τους αδύναμους
Όταν ξεσπάσει μια φωτιά, είναι τόσο δύσκολο να δεις, να αναπνεύσεις και να βρεις τον δρόμο σου, που μακάρι όλοι να κάναμε συχνά τέτοιες ασκήσεις. Ο χρόνος που κάνουμε για να βγούμε έξω αποτελεί τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου- οι περισσότεροι πεθαίνουν από την εισπνοή καπνού, καθώς δεν βρίσκουν την έξοδο.

8 Οι ήρωες δεν φοβούνται
Όχι πάντα. Όσοι έχουν ρισκάρει τη ζωή τους προκειμένου να σώσουν άλλους αισθάνονταν, σύμφωνα με μαρτυρίες τους, την καρδιά τους να χτυπά δυνατά όπως και η δική μας. Η διαφορά είναι ότι ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ να δράσουν και να βοηθήσουν.