Ο Θαλής ο Μιλήσιος, (630/635 π.Χ. - 543 π.Χ.), ήταν προσωκρατικός φιλόσοφος ο οποίος έζησε και δραστηριοποιήθηκε στη Μίλητο γύρω στο 600 π.Χ. Κατατάσσεται μεταξύ των 7 σοφών. Η βασική του συνεισφορά στη φιλοσοφία και στην σκέψη ήταν η αναγωγή των διαφόρων φαινομένων του κόσμου σε μια ενιαία και μοναδική αρχή (απρόσωπη). Πρωταρχική σημασία στην κοσμολογία που ανέπτυξε έπαιζε το νερό στο οποίο όπως υποστήριζε στηριζοταν η Γή (την οποία αποτύπωνε σχηματικά ως ένα κυκλικό δίσκο). Η ιδέα αυτή ήταν σε ένα βαθμό επηρεασμένη από τη μυθολογία της Αιγύπτου και της Βαβυλωνίας οι οποίες ανέφεραν ότι κάτω από τη γη υπήρχαν νερά.
Επίσης ο Θαλής ανακάλυψε τα ηλιοστάσια, την ετερόφωτη φύση της Σελήνης, τον ηλεκτρισμό, τον μαγνητισμό (μελετώντας τις ελκτικές ιδιότητες του μαγνητίτη και του ήλεκτρου (κεχριμπάρι)
Μεταξύ άλλων ο Θαλής είναι γνωστός και την επιτυχή πρόβλεψη της ηλιακής έκλειψης τους έτους 585 π.χ.
Το έργο Ναυτιλιακή αστρολογία πιθανόν να ανήκει σε αυτόν αλλά ακόμα δεν είναι ιστορικά αποδεδειγμένο και βέβαιο.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ο Θαλής πίστευε πως ο κόσμος διέπεται από την παρουσία των θεών και ότι η ψυχή είναι κάτι το οποίο βρίσκεται σε διαρκή κίνηση, γεγονός το οποίο ανάγεται στην θεωρία του υλοζωισμού κατά την οποία η κινητικότητα των στοιχείων του κόσμου αποδεικνύει την έμψυχη φύση τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου