Δύσκολα προχωρώντας χιλιοστό χιλιοστό κάθε χρόνο, φτιάχνω ένα δρόμο μέσα από το βράχο. Εδώ και χιλιάδες χρόνια τα δόντια μου τρώγονται και τα νύχια μου σπάνε για να φτάσω πέρα, στην άλλη πλευρά, στο φως, στον ελεύθερο αέρα. Και τώρα που τα χέρια μου αιμορραγούν και τα δόντια μου τρέμουν ετοιμόρροπα, σ'ένα κοίλωμα, φαγωμένο από τη δίψα και τη σκόνη, σταματώ και ατενίζω το έργο μου: Πέρασα το δεύτερο μισό της ζωής μου σπάζοντας πέτρες, τρυπώντας τα τείχη, γκρεμίζοντας τις πύλες και παραμερίζοντας τα εμπόδια που έβαλα ανάμεσα στο φως και σε μένα στη διάρκεια του πρώτου μέρους της ζωής μου.
"Ποιήματα"
Octavio Paz (1914-1998)
Μεξικανός Ποιητής, Συγγραφέας και Διπλωμάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου