Τα Κυριακάτικα...

Πιστεύω αυτό που έλεγε η Γιουντόρα Γουέλτυ, μια συγγραφέας από το Νότο των ΗΠΑ: «home is the most dangerous place». Εκεί γίνονται όλα τα εγκλήματα. Στο δρόμο γίνονται πολύ λίγα.

[....]
Πώς να μη το δουν αυτό; Δηλαδή δεν βλέπουν ότι τους περιθωριοποιούν; Τελικά είναι απίστευτο τι εφευρίσκει ο άνθρωπος για να μην μπει στη διαδικασία της αναζήτησης της αξιοπρέπειας… Είναι και το άλλο πρόβλημα: Αν ακολουθήσεις την πεπατημένη, ακόμα και να κάνεις λάθος δεν πειράζει. Ας πούμε ότι είσαι στρέιτ, παντρεμένος με δυο παιδιά και δουλειά στο Δημόσιο. Αν το κάνεις αυτό και αποδειχθεί λάθος στη ζωή σου, κανείς δεν θα σου ζητήσει ευθύνες. Αν όμως είσαι ανύπαντρη μητέρα και κάτι τόσο δα πάει στραβά στη ζωή σου, πρέπει να απολογείσαι σε όλον τον κόσμο, από τους συναδέλφους σου, μέχρι την οικογένειά σου. Οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι για να δίνουμε μάχες κάθε μέρα, αυτό είναι αλήθεια. Θέλουμε και τη βολή μας. Επομένως, μπαίνουμε στο πλατύ ποτάμι και ακολουθούμε το ρεύμα.
[....]
Πόσα συναισθηματικά ευρώ κοστίζει "to live your way";
Πολλά, αλλά ταυτόχρονα σε αποζημιώνει κιόλας. Νομίζω ότι κάθε μέρα που περνάς με το κεφάλι ψηλά, είναι σαν δυο μέρες των άλλων. Επομένως, το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Όποιος το δοκίμασε, έστω και για λίγο, δεν μπόρεσε να επιστρέψει στο παλιό οθωμανικό μοντέλο «yes master». Αν δοκιμάσεις τη γεύση της ελευθερίας, κανείς δεν μπορεί να σ' την πάρει πίσω.
[....]
Οι άνθρωποι παίζουν με το περιθώριο αμφιβολιών που έχεις εσύ μέσα σου. Έτσι και δεν έχεις, δεν παίζουν. Είναι καταπληκτικό. Αν αρχίσεις τα δεν ξέρω μήπως δεν είμαι, μήπως δεν είναι σωστό, τότε αρχίζουν και πατάνε πάνω σ' αυτό. Από τις δικές μας ενοχές πιάνονται οι άλλοι και μας βάζουν κάτω.

http://www.10percent.gr/issues/200402/10.html
**********************************************************
«Δεν έχει τόση σημασία από πού προέρχεται το κίνητρο, όσο το πώς καταφέρνει να επιβιώσει». Λουίζ Μπουρζουά
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_04/11/2007_247266