Εκβιασμός

Στα αγγλικά, θα το ξέρετε οι περισσότεροι, είναι blackmail, κι αν υποθέσετε ότι η λέξη παράγεται από το black = μαύρος και mail = αλληλογραφία δεν είναι παράλογο να σκεφτείτε ότι ονομάστηκε έτσι από τα μαύρα, τα απειλητικά γράμματα που στέλνει ο εκβιαστής στα θύματά του· όχι όμως, εδώ πρόκειται για άλλη λέξη mail, ομόηχη, σπάνια στα σημερινά αγγλικά, που σημαίνει «φόρος, ενοίκιο»· επομένως, blackmail είναι ο παράνομος («μαύρος») φόρος που αποσπά ο εκβιαστής. Στα γερμανικά, ο εκβιασμός είναι Erpressung, από το pressen = πιέζω, απ’ όπου και η δική μας πρέσα· λέξεις της ίδιας οικογένειας υπάρχουν και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, η αρχή τους είναι λατινική.
Στα γαλλικά πάλι ο εκβιασμός είναι chantage, και προέρχεται, όσο κι αν φαίνεται απίθανο, από το chanter που σημαίνει «τραγουδώ»! Στην αρχή της λέξης, βρίσκουμε τους κατάδικους που τους βασάνιζαν για να τους αποσπάσουν την ομολογία, κι αυτό λεγόταν faire chanter, δηλαδή τον κάνω να τραγουδήσει (και στη δική μας αργκό λέμε «κελάηδησε» για όποιον ομολόγησε). Από εκεί, το faire chanter πήρε τη σημασία «αποσπώ χρήματα με τη βία» και τελικά «εκβιάζω».